Year: 2005

~~~ เมื่อวานไปงานแต่งงานเพื่อนสมัยมัธยม เพื่อนคนนี้สนิทกันตั้งแต่ ม.2 แล้ว ตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่ พอดีว่าเพื่อนเราเล่นเน็ต และพัฒนาความสัมพันธ์แต่งงานตัดหน้าเพื่อนๆหลายคนซะอีก เดินเข้าโรงแรมมาเจอเพื่อนเก่าทั้งนั้น จำกันไม่ได้เลยเพราะไม่ได้เจอกันนับสิบปี ทำให้เราระลึกถึงความหลังครั้งยังเรียนมัธยม ตอนนั้นยังเด็กๆไม่ต้องมีเรื่องให้คิด ต้องเครียด ต้องปวดหัว มีแต่ความเป็นเพื่อน สนุกสนาน เฮฮา ไม่ต้องเครียดว่าจะมีเงินใช้ถึงสิ้นเดือนไหม (ขอพ่อเอา อิอิ)

วันนี้ใครๆก็มีความสุข ทำให้เรามีความสุข จากความสุขของทุกๆคน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ การเฉลิมฉลองกับเทศกาลดีๆ ยินดีกับความสำเร็จ ยินดีกับโบนัส ยินดีกับความสมหวังของทุกๆคน   ความสุขไม่ได้อยู่ที่ไหน…หากแต่อยู่ที่ใจ   ซานต้าไม่ได้รอเอาของขวัญมาแจกทุกเทศกาล แต่ซานต้าแจกความสุข เพราะอยากให้ทุกคนมีความสุข   ในถุงเท้าอาจว่างเปล่า ไม่มีอะไร แต่กลับมีความสุขซ่อนเร้นอยู่ภายใน…  

ใกล้สิ้นปีแล้ว ทำไมปีนึงมันผ่านไปเร็วจังเนอะ (แต่ทำไมเงินเดือนไม่เห็นขึ้นเร็วบ้างเลย) …   เริ่มตั้งแต่ต้นปีสนุกกับงานปีใหม่ของบริษัท ที่เลื่อนมาเพราะผลจากภัยสึนามิ ด้วยบรรยากาศแบบจีนๆ เพราะใกล้เทศกาลตรุษจีนด้วย ต่อมาเดือนแห่งความรัก ความรักบางสะพรั่ง พร้อมดอกไม้มอบให้คนๆนึงด้วยหัวใจ…   ถัดมาเดือนมีนาคม ช่วงนี้มีงานเยอะหลายงาน ทั้งงานของ Pangya และ Commart คืนก่อนวันเกิดนี่ดีใจสุดๆ

บุกหาดทรายสวย พิชิตเขาสามร้อยยอด แวะพักเยี่ยมชมความงามของท้องทะเล มุดลงถ้ำชมพระที่นั่งคูหาคฤหาสน์ อาบผิวสวยกับน้ำตกป่าละอู ทริปสนุกประทับใจ แวะชมภาพได้จาก http://photobucket.com/albums/c11/yokekung   

Unseen Ayuthaya   วันนี้ไปเที่ยวอยุธยากับพ่อและแม่ ส่วนน้องชายตัวดีทำแลปที่มหา’ลัย เลยไม่ได้มาด้วย   เริ่มจากวัดใหญ่ชัยมงคล จำได้ว่ามาเที่ยวอยุธยาครั้งสุดท้ายตอนทำโปรเจ็คสัมภาษณ์ชาวต่างชาติตอนที่เรียนมหา’ลัย ประมาณ 3 ปีมาแล้ว มาวันนี้ สะดุดตากับความล้ำค่าของมรดกไทย นึกถึงเมืองเก่าของไทยกับสมบัติอันล้ำค่าของชาติที่ควรรักษาไว้ ต่อมาไปวัดพนัญเชิง แต่คนเยอะมากๆเลยไม่ได้เข้าไป จากนั้นแวะทานข้าวที่ "ครัวย่าบัว" ร้านอาหารริมแพ

"อาหารกรีก" เราอุทานทันทีที่เพื่อนชวนไปมิตติ้งของชาว Protocol เราเคยทำงานลูกเสือโลก ต้อนรับแขกชาวต่างชาติที่ Airport ในงานชุมนุมลูกเสือโลกครั้งที่ 20 ไง ชีวิตเรายังไม่เคยทานอาหารกรีกเลยแฮะ จะเป็นยังไงบ้างน้ออ…อ   จะว่าเปรี้ยวก็เปรี้ยวสุดๆจริงๆ รสชาติเลี่ยนๆ ดื่มกับบรั่นดี โห….ขมจริงๆ เข้มข้นเหลือเกิน ส่วนอาหารหวานก็หวานฉ่ำหัวใจซะจริงๆเลย ชักชอบอาหารไทยมากกว่าแล้วนะเนี่ย ….

อันนี้ขอยืมเค้ามานะ ไม่ได้เขียนเอง อิอิ http://www.deejang.com   เค้าว่ากันว่า…… ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของคนเราคือ…. การตกหลุมรักใครสักคน การได้หัวเราะจนท้องแข็ง การได้นั่งอ่านจดหมายเก่าในวันว่าง การได้ใช้เวลาว่างในที่ๆ แสนงดงาม การได้ฟังเพลงที่ชอบทางวิทยุ การได้นอนฟังเสียงฝนตก เมื่อเวลาที่เราอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ แล้วเจอผ้าเช็ดตัวอุ่น การสอบเสร็จ การได้รับโทรศัพท์จากใครสักคนที่ไม่ได้พบเจอเขาบ่อยนัก การเจอเงินที่เราซ่อนไว้ตั้งนานมาแล้ว การได้ยิ้มกับใครสักคน

ทำไมน้า คนเรา   คนเราไม่เหมือนกันนี่เนอะ   คนเราคิดไม่เหมือนกันหรอก   คำว่าทะเลาะเหรอ . .  . เราอยากจะใช้คำว่า "ปรับความเข้าใจ" มากกว่านะ   ว้า ทะเลาะกันอีกแล้ว   เพราะเราเอง เราไม่เข้าใจ

ทำไมนะ เข้าหน้าหนาวทีไร อารมณ์อ่อนไหวทุกที…     "คิดถึง" มันคืออะไรนะ ทำไมมันถึงได้ทรมานแบบนี้   ทำไมเราคิดถึงคนๆ นึง อยากพบ อยากเจอ อยากเห็นหน้า   เพราะความห่างใกลใช่ไหม ?????   ใช่สิ เราเองไม่คิดพบกับความห่างไกล

เราไปออกบูธในงาน Commart Comtech Thailand’05 ที่ศูนย์ประชุม วันที่ 24 – 27 ที่ผ่านมา เห็นว่าเดี๋ยวนี้คนไทยสนใจไอทีกันมากขึ้น คนรุ่นพ่อมาคุยเรื่องคอม คุณลุง คุณป้า ควงกันมาดูคอม รู้จัก SD Card ด้วย นึกถึงสมัยก่อน