Year: 2005

วันนี้ วันที่มีความสุข รู้มั้ย…ว่าความสุขคืออะไร ความสุข…ก็การที่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข บางที…เราอาจไม่ต้องเจอกันทุกวัน ไม่ต้องกินข้าวด้วยกันทุกวัน ไม่ต้องโทรหากันตลอด ไม่ต้องรายงานว่าใครถึงไหนแล้ว เราให้ความเป็นส่วนตัวกับเขาบ้าง ให้เขาได้มีเวลาอยู่กับเพื่อน ได้มีเวลาของตัวเองบ้าง อยากไปกับเพื่อนไปเที่ยวไหนก็ได้ โดยที่ไม่ต้องคอยโทรรายงานเรา รู้นะรู้ว่าเราเป็นห่วง แต่เราไม่ต้องโทรรายงานตลอดแบบนั้นก็ได้ เราห่วงกันแบบเพื่อน แบบผู้ใหญ่ ไม่ใช่ห่วงกันแบบเด็กๆ คอยดูแล ประคบประหงมทุกอย่าง วันนี้ ความสุข อยู่ที่ใจ อยู่ที่การที่เราได้ทำให้คนที่เรารัก มีความสุข …

งานยุ่งจริงๆ ช่วงนี้ วันอังคาร งานแถลงข่าวแต่งตั้งคอมเซเว่นเป็นตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์จาก ECS อย่างเป็นทางการ ตอนเช้างานแถลงข่าว สื่อมาเยอะมากๆ ตอนบ่ายงานสัมมนาตัวแทนจำหน่าย มาไม่เยอะหรอก แต่ดีที่มีชาวคอมเซเว่นมาร่วมแจม แถวบ้านเรียกว่าหน้า Ma ฮี่ๆ   เมื่อวานอีก ประชุมกับเมืองนอกทั้งวัน ง่วง เหนื่อย ส่วนเพื่อนที่ออฟฟืศบางส่วนไปงาน IT Golf Club ที่บางนา   …

ไม่รู้ว่าจะเรียกว่า “ฉายา” “นามปากกา” หรือนามแฝงยังไงก็ตามเถอะ ก่อนจะมาเป็น “Yokekung” มาดูประวัติกันเลย แรกๆ ที่เริ่มมีฉายา ก็เกิดจากเพื่อตอน ม.2 ชื่อหนุ่ย เรียกเราว่า “อั๊ต” เพราะเห็นว่าเราเหมือน อั๊ต อัษฏา (เหมือนยังไงหว่า แต่ก็ยังดีที่มีฉายาแรก) ต่อมาตอนเรียน ม.ปลาย อาจารย์ที่ปรึกษาเรียก Jade (แปลว่า “หยก”) …

ค้นไปค้นมา เจอลูกเล่นที่ไม่รู้ว่าเขาเอาเพลงมาใส่ใน My Space ได้ยังไง หาในเวปบอร์ดของ Thaimsn.net แล้วไปเจอ http://spaces.msn.com/members/tum010/Blog/cns!1pd-i7VVMs3qdjKmdlx-drmA!220.entry ต้องขอบคุณเวป http://spaces.msn.com/members/tum010/ ด้วยนะครับ   ฝากให้ดูรูปตอนไปสเม็ดกับเพื่อนๆที่คณะ ตอนปี 2 ด้วยนะ    * * * ขอโทษนะที่ทรมานให้ดูรูปที่ยัดเยียดให้ดู ไม่รู้ว่าอยากดูหรือเปล่า แต่ยังไงหลงเข้ามาแล้วก็ช่วยๆดูซะเถอะ * * *

ก่อนอื่นบอกก่อนว่า Eng แต่เรียนเอกภาษาอังกฤษ ตอนแรกเข้ามาก็โค ตะ ระ อินเตอร์เลย กับชื่อเอก "ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล" หรือเรียกกันเท่ๆ English for International Communication กับชื่อคณะเท่ๆ คนภายนอกมองเราเหมือนเทวดายังไงไม่รู้ เอกโรงแรมมีสูท เอกท่องเที่ยวมีสูท แต่พวกเราไม่อยากใส่ ตอนแรกจะให้เด็ก Eng ใส่สูท โอ้ววว ไม่อาวว ร้อนจะตายนะคลอง6น่ะ …

เมื่อกี้โทรคุยกับต๋อม เพื่อสมัยเรียนที่ไม่ค่อยได้คุยกันเลย เหตุเพราะเราไปอ่านเวปบอร์ดที่เราสร้างให้กับเอกภาษาอังกฤษที่เราเรียนที่คลอง 6 คุยไปคุยมาเหมือนคนแก่คุยกันเลย มีแต่ความหลัง อิอิ เรื่องเพื่อนๆ เรื่องทั่วๆไป งานเยอะ เหนื่อย แต่เป็นสิ่งที่ทำให้คิดว่า ตอนเป็นนักศึกษา ทุกคนเป็นเด็ก คนโน้นนิสัยแบบนี้ คนนี้ไม่ชอบคนนั้น คนนั้นไม่ถูกชะตา คนนี้ดีเลิศวิเศษ แต่จริงๆแล้ว เป็นสิ่งพิสูจน์ได้ว่า พวกเราเป็นเพื่อนกัน และแล้ววันนี้ วันที่ทุกคนทำงาน ทุกคนประสบความสำเร็จได้ทุกคน แม้จะท้อ จะเหนื่อยตอนเรียน …

การที่จะรักใครสักคน…ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลว่าทำไมจึงไปรักได้ แต่ให้รู้ไว้ว่าทุกวันนี้รัก และต้องรักให้ดีที่สุดก็พอ การที่จะรักใครสักคน…ไม่ต้องสนว่าหนทางข้างหน้าจะมีอุปสรรคมากมายแค่ไหน แต่ควรนึกขอบคุณโชคชะตาที่สร้างให้มีอุปสรรค เพื่อให้ทั้งสองได้ร่วมฟันฝ่าไปด้วยกัน การที่จะรักใครสักคน…ไม่ต้องไปเสียเวลาคิดว่าทำอะไรเพื่อเราบ้าง แต่ให้มานั่งถามตัวเองดูว่าวันนี้ทำอะไรเพื่อคนที่รักแล้วหรือยัง   การที่จะรักใครสักคน…ไม่ต้องไปมัวระแวงว่าจะไปมีใครอื่นนอกเหนือจากเรา แต่ควรระวังใจของตัวเองให้เข้มแข็งพอที่จะไม่รับใครเข้ามาในใจอีก   การที่จะรักใครสักคน…ไม่ต้องไปขุดคุ้ยเรื่องราวในอดีตว่าเคยมีใครยังไง แต่ให้คิดไว้ว่าทุกวันนี้มีเขาและเราอยู่ด้วยกัน…อดีต..ถึงอย่างไรก็คืออดีต การที่จะรักใครสักคน…เมื่อทะเลาะกัน คำว่าแพ้หรือชนะก็ไม่สำคัญ จึงยอมให้เป็นฝ่ายชนะเสมอ ถ้าทำให้สบายใจ การที่จะรักใครสักคน…ไม่ควรพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเขา แต่ควรพยายามปรับตัวเองให้เข้ากับเขาจะดีกว่า   การที่จะรักใครสักคน…ไม่ควรหูเบา เพราะอาจทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคนที่รักได้ การที่จะรักใครสักคน…ไม่ใช่การสัมผัสกันด้วยร่างกาย แต่เป็นการสัมผัสกันด้วยหัวใจต่างหาก …

เริ่มต้นด้วยเรื่องเล่าสมัยเรายังเรียนอยู่ เพื่อนในคณะ ศิลปศาสตร์เอกอังกฤษ ราชมงคล คลอง 6 ก็มี ต๋อม (http://spaces.msn.com/members/readtomtam/) แป้ง สาว Office สุดมั่น ปุ้ย – สาว Bank  ติ๊บ (TAGS) มิ้น นุ้ย – คุณครูที่รัก นุ้ยแว่น สาวมั่นจบโท นุ หนุ่ม TAGS หนุ่มเอ เล่นเกมส์จนได้ดี …

ว๊าว เมื่อกี่เข้าเวปบอร์ดคณะ เราเองเป็นคนทำแหล่ะ ประมาณว่าตอนนี้หึกเหม กลัวจะไม่มี Friendship กลัวเพื่อนจะติดต่อกันไม่ได้ กลัวจะไม่ได้เจอกัน (ซึ้งมาก) เลยทำเวปคณะไว้ที่ http://www.engmajor.netfirms.com/พร้อมด้วยเวปบอร์ดอันสวยหรู (แหว่ะ) จากความร่วมมือของพี่อ้อ พี่ที่เก่งคอม นับถือๆ ถ้าเราไม่ได้พี่อ้อ ป่านนี้จะทำเวปเป็นไหมเนี่ย http://www.bbznet.com/scripts/board.php?user=engmajor เดี๋ยวๆ ไหนๆก็หลงเข้ามาแล้ว มาเจอ เวปคณะเราก่อนไหม http://www.rit.ac.th/larts-fac/ เข้าไปดูกันเล้ย

ในวันที่ฝนตก คุณนึกถึงใครสักคนไหม…ใครคนนั้นจะเปียกฝนไหม จะหนาวไหม จะเป็นหวัดไหม จะมีใครสักคนดูแลเคียงข้างไหม เราก็คนนึง ที่คิดว่าตอนฝนตก มันเกิดเหงาขึ้นมาทันที หากอยู่คนเดียว จะคิดถึงใครสักคน คนๆนั้น ว่าเขาจะติดฝนไหม จะกลับบ้านได้ไหม เราต้องไปรับหรือเปล่า สบายดีไหม ฝนตกทำให้คิดไปต่างๆนาๆ ท่ามกลางเม็ดฝนที่โปรยปราย ลงมาจากฟากฟ้า วันที่ฝนพร่ำ ฝนตกทำให้คุณคิดถึงใครสักคนไหม….??