Month: September 2005

บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง...ไม่ผิด หากจะ รัก คนมีเจ้าของ แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน...หน้าที่ของ ความรัก คือการ เดินไปมอบ ความรัก และยืนเฉยๆเพื่อรับมันไม่ใช่ การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา...ในห้วง รัก การ ถูกรัก มันสุขใจ การ มอบ ความรัก มันอิ่มเอมและเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน...ความรัก จะเกิดขึ้น เมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของ คนสองคนความรัก มิใช่ การเข้าไป เป็น ชีวิตเขา แต่คือการเข้าไปอยู่ข้างๆชีวิตเขา...คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรา รัก แต่ ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย... ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้นทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า...ในวันที่ ความรัก คงที่...

ทำไมน้า คนมีธุระไม่ยอมเสียเงินเอง จะโทรก็ยังจะให้คนอื่นออกเงินให้อีก บริการแย่ๆแบบนี้คิดมาได้ยังไง ถ้าเป็นคนที่รู้จัก เพื่อน แฟน ถ้าไม่สนิทจริงๆ ไม่มีเงินก็โทรตู้ได้นี่ หรือโทรบอกว่าโทรกลับหน่อย ไม่มีเงินก็ได้แล้ว ไม่ใช่ว่าใช้บริการ "ออกให้นะ" ทำเหมือนกับว่าตัวเองไม่อยากเสียเงิน ทั้งๆที่เป็นธุระของตัวเองแท้ๆ ยังให้คนอื่นออกเงินให้อีก   นี่ถ้าเป็นแฟน เพื่อนสนืท คงจะยอได้เป็นครั้งคราวอ่ะนะ แต่ไอ้เบอร์ใครไม่รู้นี่สิ ไม่โทรแล้วยังจะให้ออกเงินให้อีก ตลกมากเลย

มีคนกลุ่มหนึ่ง ที่รับอาสาช่วยเหลือผู้ประสบอุบัติเหตุ อย่างพวกมูลนิธิ อาสาต่างๆ ทุกคนทำหน้าที่ด้วยความเต็มใจ เมื่อวานมีโอกาสได้คุยกับเพื่อนที่ออฟฟิศเดียวกัน เขาทำอาสาอยู่ ตอนแรกนึกว่าพวกเปล อุปกรณ์ปฐมพยาบาลเป็นของโรงพยาบาลหรือมูลนิธิ แต่เมื่อรู้ความจริง ถึงกับอึ้งเลยทีเดียว   พวกเขาทำงานด้วยใจเต็มร้อยจริงๆ ค่าน้ำมันรถออกเอง อุปกรณ์ปฐมพยาบาล ยา ออกกันเอง อุปกรณ์ช่วยเหลือทุกอย่าง ที่เห็นๆกันไม่ใช่ว่าเขาซื้อมา แต่ยืมทางโรงพยาบาล อันที่จริงพวกเราต้องเจียดแรงกาย แรงใจ นอกจากนี้ยังต้องเสียเงินส่วนตัวมาซื้ออุปกรณ์เพื่อช่วยชีวิตคนที่ประสบภัยอีก   น่าชื่มมากๆ...   พวกเขาทุ่มเทด้วยใจ ด้วยสปิริตจริงๆ เหนื่อยยากเพียงใด ลำบากเพียงใด เขาก็ทำด้วยใจพร้อม เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน   บางคนอาจนิยม ชื่นชอบดารา ชอบคนมีชื่อเสียง แต่พวกเขาเหล่านี้ เสียสละด้วยใจจริง โดยไม่มีสิ่งตอบแทนใดๆ แม้แต่บาทเดียว น่ายกย่องและชื่นชมจริงๆ   ขอปรบมือให้กับความเสียสละอันยิ่งใหญ่ของอาสาด้วยนะครับ   และนี่แหล่ะ...

ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหล่ะ มีดีใจ เสียใจ ผิดหวัง และแล้ว วันนี้ก็เริ่มขึ้น วันที่ต้องอยู่คนเดียว...กินข้าวคนเดียว...ไปไหนคนเดียว วันที่ไม่มี "เธอ" คนนั้นอยู่เคียงข้าง วันที่ไม่มีสัมผัสอันอ่อนโยน มือนุ่มนิ่ม อ้อมแขนอันอบอุ่นให้สัมผัส มือที่เคยจูงกันไปไหนมาไหน มือที่เคยจับ ตอนนี้มันกลายเป็นอดีตไปแล้ว... แค่จิ๊บๆ มดกันนิดเดียว ... เจ็บไม่นานหรอก แต่มันทรมาน คนๆที่เราเคยใช้เวลาอยู่ร่วมกัน เหลือแต่เพียงภาพความทรงจำดีๆ ไม่มีอะไรหรอก คำว่า "อกหัก" เหรอ อืมมม ... ก็แค่เปลี่ยนจาก "แฟน" เป็น "เพื่อน" ก็เท่านั้น เธอคนนั้นก็ยังอยู่ในใจเราเสมอ ไม่ว่ายังไง เราก็ยังรักเธอนะ อย่าให้ความผูกพัน ภาพเก่าๆมันทำร้ายกันไปมากกว่านี้เลย เราไม่อยากให้เธอต้องเจ็บปวด ต้องทรมานอีก ขอให้เราเป็นฝ่ายเจ็บแทนละกันนะ แม้ว่ามันจะกลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่มันก็เป็นบทเรียนที่ดีมากๆ ใช้รู้ว่าชีวิต...

ชีวิตนี้คุณพูดคำว่ารัก "รักเธอ" กี่ครั้ง กับคนกี่คน แต่ละคน คุณพูดว่า "รักเธอสุดหัวใจ" รึเปล่า แล้วตอนนี้ คนที่คุณพูดคำนั้นด้วย ยังอยู่ใกล้ ๆ คุณรึเปล่า ??? เคยได้ยินคนที่เค้าคอยเตือนเรามั้ย ว่ารักใครอย่ารักหมดหัวใจ รักครึ่งเดียวพอ ใครบางคนไม่ต้องบอก เค้าก้อทำได้ เพราะเค้าอาจไม่เคยรักใครจริง ๆ แต่ใครบางคนรักสุดหัวใจ กับทุก ๆ ครั้ง เพราะเค้ามองหาแต่รักแท้ แล้วเคย อกหัก กันบ้างรึเปล่า ??? อย่าบอกเลยนะ ว่าไม่เคย แล้วเจอแบบไหนกันบ้าง แบบนี้รึเปล่า เราเป็นเพื่อนกันนะ เราคงไปด้วยกันไม่ได้ แล้วเคยเดินตามเค้าไปมั้ย ว่าเค้าไปกับใครต่อ (ที่ไปด้วยกันได้) รับรองว่าร้อยทั้งร้อย ถ้ายังไม่มีใครใหม่ เค้าก้อจะยังสนุกกับของเล่นชิ้นเดิม แล้วถ้าเค้าทำแบบนั้นกับเรา คุณจะยังรักเค้าอีกมั้ย ยังรักสุดหัวใจอีกรึเปล่า...

วันนี้ วันที่มีความสุข รู้มั้ย...ว่าความสุขคืออะไร ความสุข...ก็การที่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข บางที...เราอาจไม่ต้องเจอกันทุกวัน ไม่ต้องกินข้าวด้วยกันทุกวัน ไม่ต้องโทรหากันตลอด ไม่ต้องรายงานว่าใครถึงไหนแล้ว เราให้ความเป็นส่วนตัวกับเขาบ้าง ให้เขาได้มีเวลาอยู่กับเพื่อน ได้มีเวลาของตัวเองบ้าง อยากไปกับเพื่อนไปเที่ยวไหนก็ได้ โดยที่ไม่ต้องคอยโทรรายงานเรา รู้นะรู้ว่าเราเป็นห่วง แต่เราไม่ต้องโทรรายงานตลอดแบบนั้นก็ได้ เราห่วงกันแบบเพื่อน แบบผู้ใหญ่ ไม่ใช่ห่วงกันแบบเด็กๆ คอยดูแล ประคบประหงมทุกอย่าง วันนี้ ความสุข อยู่ที่ใจ อยู่ที่การที่เราได้ทำให้คนที่เรารัก มีความสุข แค่นี้...ก็สุขแล้ว และนี่ คือความรัก รักที่เกิดจากความไว้วางใจ รักที่เกิดจากการมีกัน และกัน ไม่มีเส้นด้ายมาขัดขวาง ไม่มีกำแพงกันขวางกั้น เรา...และเธอ มีวันนี้ได้ ก็เพราะเรา เข้าใจกัน * * * เคยมอบข้อความหนึ่งให้เธอคนนั้น ... เราคบกันก็เหมือนเป็นจักรยาน มีล้อหน้า...มีล้อหลัง บางทีเราก็เป็นล้อหน้า...

งานยุ่งจริงๆ ช่วงนี้ วันอังคาร งานแถลงข่าวแต่งตั้งคอมเซเว่นเป็นตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์จาก ECS อย่างเป็นทางการ ตอนเช้างานแถลงข่าว สื่อมาเยอะมากๆ ตอนบ่ายงานสัมมนาตัวแทนจำหน่าย มาไม่เยอะหรอก แต่ดีที่มีชาวคอมเซเว่นมาร่วมแจม แถวบ้านเรียกว่าหน้า Ma ฮี่ๆ   เมื่อวานอีก ประชุมกับเมืองนอกทั้งวัน ง่วง เหนื่อย ส่วนเพื่อนที่ออฟฟืศบางส่วนไปงาน IT Golf Club ที่บางนา   ซวยจริงๆ ฝนตกหนักมากๆเลยวันนี้ นั่งในรถเมล์ร่วม 2 ชั่วโมง จากคลองตันไปอโศก แล้วต่อใต้ดินไปขึ้น BTS อโศก แย่เลย ไม่น่าเล้ย น่าจะเชื่อเพราะแฟนโทรมาบอกมาให้นั่ง Taxi ไปต่อ BTS ที่เอกมัย (ทำไงได้ โอ้ววว  ฝนตกหนักขนาดนี้ ไม่มีแท็กซี่ที่ไหนรับหรอกนะ)...

ไม่รู้ว่าจะเรียกว่า "ฉายา" "นามปากกา" หรือนามแฝงยังไงก็ตามเถอะ ก่อนจะมาเป็น "Yokekung" มาดูประวัติกันเลย แรกๆ ที่เริ่มมีฉายา ก็เกิดจากเพื่อตอน ม.2 ชื่อหนุ่ย เรียกเราว่า "อั๊ต" เพราะเห็นว่าเราเหมือน อั๊ต อัษฏา (เหมือนยังไงหว่า แต่ก็ยังดีที่มีฉายาแรก) ต่อมาตอนเรียน ม.ปลาย อาจารย์ที่ปรึกษาเรียก Jade (แปลว่า "หยก") ก็เรียกว่า Jade ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา... พอมหาลัย มีการตั้งรหัสชื่อพี่รหัส เราคิดไม่ออก นึกไปนึกมา ชอบคอม ... อืมมม งั้นเอา "What's Jade.com" เลยละกัน หลายๆคนก็ งง ว่าคืออะไร เพราะเวลาเราอ่าน จะเรียกว่า Jet...

ค้นไปค้นมา เจอลูกเล่นที่ไม่รู้ว่าเขาเอาเพลงมาใส่ใน My Space ได้ยังไง หาในเวปบอร์ดของ Thaimsn.net แล้วไปเจอ http://spaces.msn.com/members/tum010/Blog/cns!1pd-i7VVMs3qdjKmdlx-drmA!220.entry ต้องขอบคุณเวป http://spaces.msn.com/members/tum010/ ด้วยนะครับ   ฝากให้ดูรูปตอนไปสเม็ดกับเพื่อนๆที่คณะ ตอนปี 2 ด้วยนะ    * * * ขอโทษนะที่ทรมานให้ดูรูปที่ยัดเยียดให้ดู ไม่รู้ว่าอยากดูหรือเปล่า แต่ยังไงหลงเข้ามาแล้วก็ช่วยๆดูซะเถอะ * * *

ก่อนอื่นบอกก่อนว่า Eng แต่เรียนเอกภาษาอังกฤษ ตอนแรกเข้ามาก็โค ตะ ระ อินเตอร์เลย กับชื่อเอก "ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล" หรือเรียกกันเท่ๆ English for International Communication กับชื่อคณะเท่ๆ คนภายนอกมองเราเหมือนเทวดายังไงไม่รู้ เอกโรงแรมมีสูท เอกท่องเที่ยวมีสูท แต่พวกเราไม่อยากใส่ ตอนแรกจะให้เด็ก Eng ใส่สูท โอ้ววว ไม่อาวว ร้อนจะตายนะคลอง6น่ะ (ทำไมตอนกุจบ มันทำหลังคาทางเดินวะ) :::XXX   เมื่อกี้เข้าไป Comment ให้เพื่อน เล่น Bloggang ซะด้วย นังต๋อมมันเล่นเป็น กุยังเล่นไม่เป็นเลยอ่ะ อะไรว้า สมัครแล้วเล่นยังไงเนี่ย ไปดูบล็อคชาวบ้านเค้าสิ http://itztammy.bloggang.com อุอุ ไปคอมเม้นต์ด้วย แต่เราก็มีนะ http://yokekung.bloggang.com...