ผมจะเป็นคนดี เดินตามรอยเท้าพ่อ ผมรักพ่อครับ

ผมเคยนึก ว่า ทำไม ในวันพ่อ หลายๆคน เป็นพ่อดีเด่น ผมอยากให้พ่อ ได้รับรางวัลพ่อดีเด่นบ้าง ในโอกาสวันพ่อ 2554 ผมขอเขียนบล็อกนี้ เพื่อไว้อาลัยกับการจากไปของคุณพ่อผม (กระทู้ที่ผมเขียนให้พ่อ จาก Pantip ห้องมาบุญครอง) ผมรักพ่อ สิ่งที่ผมภูมิใจมากที่สุดคือ คุณพ่อผม เลิกบุหรี่ได้ เพื่อลูก ผมเป็นลูกชายคนโตของตระกูล เอาจริงๆ ผมเป็นแฝด 3 ที่ผมเองรอดเหลือเพียงคนเดียว จากนั้นอีก 3 ปีก็มีน้องชายอีกคนคลานตามออกมา

ผมรอดชีวิตได้ เพื่อแม่ให้เลือด จริงๆร่างกายตอนนั้น ในตู้อบ อ่อนเพลีย พี่น้องสองคนที่เป็นแฝดด้วยกัน เสียชีวิตตั้งแต่ช่วงเดือนสองเดือนแรก ผมรู้ว่า พ่อและแม่ผม ต้องอดทนกับความรู้สึกที่ สูญเสียลูก ตั้งแต่ในเด็ก แต่โชคดีหน่อย ที่อายุไม่กี่เดือน ยังไม่สร้างความผูกพันมากนัก แต่ผมเข้าใจความรู้สึกของท่านดี

ผมจะเดินตามรอยเท้าพ่อ

พ่อผม เป็นลูกแม่ค้าทำขนมขาย คุณย่าเองทำขนมขายที่จังหวัดลพบุรี คุณพ่อขยันทำงาน ครอบครัวเราไม่ได้มีเงินจะส่งเรียน คุณพ่อจึงต้องทำงาน อดทน ขยันทำงานหาเงินเพื่อส่งตัวเองเรียนจนถึงระดับปริญญาโท  พ่อเป็นความหวังของครอบครัว พ่อ มีรูปร่างสูงใหญ่ โครงใหญ่ พ่อ เป็นที่พึ่ง เป็นไอดอลของป้าและน้า แถวๆบ้านหมี่ ลพบุรี เรียกพ่อว่าอาจารย์ พ่อเป็นอาจารย์ เป็นคนที่ผู้คนในระแวกนั้นให้ความเคารพนับถือ

คุณพ่อผม ขยันทำงาน ซื่อสัตย์สุจริต พ่อผมเป็นข้าราชการ ตอนเด็กๆ พ่อให้ใส่อาชีพว่า “รับราชการ” คือการรับใช้ราชการ ถึงพ่อจะเคยเป็นรองคณบดี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ องครักษ์ พ่อก็ไม่เคยคาดหวังกับตำแหน่ง ไม่เคยถือยศ พ่อไม่คิดที่จะทำผลงาน ไม่คิดที่จะเป็น รศ ศ พ่อไม่คิดจะทำ ซีสูงๆ พ่อให้เหตุผลว่า พ่ออยากแบ่งเวลา มีเวลาให้ลูก พ่อไม่เคยนึกถึงตำแหน่งใดๆ ไม่เคยถืออำนาจหรือตำแหน่งทางราชการใดๆ ทุกคนจึงรักพ่อ ที่พ่อเป็นพ่อ เป็นคนน่านับถือ

พ่อผม เป็นอาจารย์ เป็นครูสอนหนังสือ เป็นแบบอย่างให้กับผม หลายๆอย่างพ่อผมทุ่มเท ตั้งใจ ไม่ว่าจะเป็นการเข้าคอร์สเรียนภาษาจีน ในช่วงอายุ 50 กว่า การดูแลโครงการสอนภาษาภาคพิเศษในวันเสาร์และอาทิตย์ ซึ่งผมได้มีโอกาสเรียนพิเศษ ในโครงการของคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ซึ่งพ่อเป็นผู้อำนวยการโครงการ พ่อผมทุ่มเทกับทุกงานมาก พ่อผมจบปริญญาโท พ่อผมประสบความสำเร็จในการทำงาน ผมอยากเป็นอย่างพ่อให้ได้

แม้ผมจะไม่ชอบเป็นอาจารย์ ไม่ชอบสอน แต่ด้วยความที่ชอบเขียน ก็ทำให้ได้สอนคนหลายๆคนที่อ่านบทความของผม ผมอยากทำให้พ่อภูมิใจ ผมเขียนหนังสือนิตยสารหลายเล่ม พ่อไม่ได้สนใจไอที แต่พ่อก็แกะซองนิตยสาร เปิดอ่านก่อนหนังสือจะถึงมือผมเสียอีก นั่นคือความภูมิใจของพ่อ พ่อชมว่าเขียนบทความดี และแนะนำการเขียนบทความ ผมรู้สึกได้ว่า พ่อภูมิใจในตัวผม

ผมเรียนจบปริญญาโท ผมทำงาน ผมได้ทำงานที่ผมรัก พ่อเป็นอาจารย์ ทำประโยชน์ให้คนมากมาย ผมเชื่อว่า ผมก็ทำประโยชน์ให้คนอื่นได้เหมือนกัน สโลแกนของผมคือ ทำประโยชน์ให้คนรอบข้างให้มากที่สุด ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ การกระทำของผม ทำให้พ่อผมภูมิใจ ในการเป็นคนดี ในการเดินตามรอยเท้าพ่อ แม้ว่าสิ่งที่พ่อเสียสละนั้น ผมเอง อาจจะทำได้ไม่มากเท่าพ่อ แต่ผมก็ยึดถือแบบอย่าง พ่อและแม่ผมไม่เคยทะเลาะกันเลย พ่อผมสอนให้ประหยัด ไม่ลักเล็กขโมยน้อย สอนในหลายๆอย่างให้ผมได้ปฏิบัติตาม ผมอยากเป็นลูกที่ดีของพ่อ แม้พ่อจากผมไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่า ท่านยังอยู่ข้างๆผม และอยู่กับผมในทุกๆช่วงเวลา ท่านดูแลผม ท่านยังห่วงผม ผมรักพ่อครับ และผมจะทำให้พ่อภูมิใจ เป็นคนดี ตามรอยเท้าพ่อ